مبتکران نابودی جنگل ها و بیکاری هزاران روستایی در علی آبادکتول+تصاویر

به گزارش خبرنگار زرین نامه؛ برداشت چوب از جنگل ها اگر چه در بیشتر کشورهای جنگل خیز دنیا مرسوم است و یکی از منابع رشد اقتصادی در زمینه صنعت چوب به شمار می رود اما در کشور ما این امر فقط موجب نابودی محیط زیست قرار گرفته است، چرا که در تمام دنیا این امر با کارشناسی و بازرسی دقیق و دلسوزی صورت می گیرد به گونه ای که کوچکترین لطمه ای به جنگل ها وارد نشود، اما در ایران نه تنها کوچکترین کارشناسی وجود ندارد بلکه کسانی که به عنوان کارشناس و مسئول علامت گذاری و قطع اصولی درختان می باشند به طمع ذره ای پول خود به نابودی جنگل ها کمک کرده و بازرسان دولت و محیط زیست هم با رشوه ای ناچیز به خیانت راضی می شوند.

خواهشمندم دوستداران این آب و خاک برای روشن شدن ظلمی که توسط قانونگذاران و مجریان محیط زیست سال هاست گریبانگیر جنگل های زیبا و روستاییان مظلوم شده ملاحظات زیر را که درد دل مردم روستاهای شهرستان علی آبادکتول می باشد توجه فرمایند:

در سال های اخیر در پي جمع آوري دام ها از جنگل و واگذاري جنگل ها به پيمانكاران قطع درخت (که مبتکران آن خانم ابتکار و دیگر کسانی می باشند که تنها در پشت میز و از داخل کتاب ها با نام درخت و جنگل آشنا شده اند و نام خود را کارشناس محیط زیست گذاشته اند، در حالی که کارشناسان و دلسوزان واقعی جنگل کسانی هستند که سالیان سال با جنگل بزرگ شده و روح جنگل درکالبد آنها رسوخ پیدا کرده است، مسئولین ما باید قبل از تصمیم گیری و قانونگذاری و اعتماد بیش از حد به دروس دانشگاهی خود به مناطق بومی آمده و از تجربیات ارزشمند ساکنان جنگل استفاده کنند)، برخي از پيمانكاران سودجو و خائن به طبيعت با استفاده از راهكارهاي به ظاهر قانوني و با همكاري برخي ارگان ها و مسئولين دولتي به طرز وحشيانه اي به جان جنگل ها افتاده اند، كه اگر همين روند ادامه پيدا كند تا چند سال ديگر اثري از جنگل هاي بكر و طبيعت زيباي اين مناطق باقي نخواهد ماند.

در اين منطقه كساني كه به عنوان مجری نگهداری از جنگل مي باشند و بهره برداری آن ها بايد طبق كارشناسي دقيق باشد، خود آن ها بيشترين لطمه را به جنگل وارد كرده اند.

اين آقايان برای اينكه جنايت ها و سوءاستفاده هايشان از جنگل شاهدي نداشته باشد دامداران مظلوم را از جنگل بيرون رانده اند و جريمه هاي سنگيني را براي آنان قرار داده اند و در اثر ممنوعيت استفاده از دام، بيشتر مردم اين مناطق با مشكلات اقتصادی دست و پنجه نرم مي كنند، بيكاری در بين جوانان بيداد مي كند به طوري كه بسياري از روستاييان به شهرها روي آورده اند و يا اينكه به طرز تاسف باري براي قطع و نقل و انتقال درختان از آنان بيگاري كشيده مي شود، در حاليكه شغل اصلي مردم اين مناطق دامداري بوده است، ولي هم اكنون به شغل هاي كاذب دچار شده اند و اين مسائل باعث بدبيني مردم نسبت به دولتمردان شده است.

چرا كه همه مي دانند و بر همه واضح است كه هدف مسئولين از ممنوعيت استفاده دام از جنگل، دلسوزي براي طبيعت نبوده و نيست، چرا كه خودشان هم به اين امر واقفند كه استفاده دام ها از جنگل نه تنها به ضرر جنگل نيست بلكه چيزي جز فايده براي جنگل ها ندارد.

از جمله فوائد دام ها براي جنگل:

الف : مساله كود دامي است كه منابع مهم تغذيه براي درختان جنگل است.

ب : جاي پاي دام ها كه بهترين اثر را در فشرده شدن برگ ها و مرغوب شدن خاك جنگل و ايجاد گودال براي ذخيره سازي آب باران دارد.

ج : باعث جلو گيري از بسته شدن چشمه هاي جنگل مي شوند چرا كه در صورت عدم استفاده از چشمه ها به مرور زمان مسدود مي شوند.

د : دام ها با خوردن گياهان و علف هاي هرز و برگ هاي زائد زمينه را براي رشد بهتر درختان فراهم كرده و مانع انباشته شدن برگ هاي خشكيده شده و در نتيجه خطر آتش سوزي كاهش مي يابد.

و بسياري از فوائد ديگر كه از حوصله اين مختصر بيرون است.

به علاوه تا پيش از اين، حضور دامدارن در جنگل که آنجا را خانه خود می دانند به عنوان بهترين محافظان و نگهبانان دلسوز جنگل محسوب مي شد، و اگر كوچكترين خطر يا آتشي مشاهده مي كردند سريع اقدام مي نمودند، يا اگر كسي قصد قطع درختي را داشت به شدت با او برخورد مي كردند و با وجود آنها كسي جرأت تعرض به جنگل را نداشت.

ولي هم اكنون به گفته برخي از آنان با اینکه در دل جنگل زندگی می کنند ولی به مدت هشت سال است كه به جنگل رفت و آمد ندارند ، لذا مشاهده مي كنيم در اين مدت آمار آتش سوزي ها و سوء استفاده از جنگل به شدت افزايش يافته (اگر چه در آتش سوزي هاي چند سال گذشته اين مناطق همين افراد محلي و آشنا به جنگل بودند كه بيشترين نقش را در مهار آتش داشتند و با همت مردانه و تلاش دلسوزانه خود از فاجعه اي بزرگ جلوگيري كردند ، در حاليكه كوچكترين قدرداني از آن ها نشده و مهار آتش به نام ديگران تمام گردیده و به اين بهانه بودجه هاي كلاني به جيب زده شد، ولي با ادامه اين ظلم ها نمي توان انتظار چنين اقداماتي را از مردم داشت).

تنها دليلي كه اين آقايان براي بيرون راندن دام ها از جنگل دارند خوردن نهال هاي جنگل است در حاليكه به اذعان كارشناسان، دام ها در اين جهت نه تنها ضرري به جنگل وارد نمي كنند بلكه نقش تعديل كننده در رشد و افزايش درختان دارند، در حاليكه با افتادن هر درخت بزرگ هر بار ده ها درخت ريز و درشت زير آن از بين مي رود.

اما هدف اصلي آقايان از بيرون راندن دامها از جنگل اين است كه راحت تر و بدون مزاحمت ، به سوء استفاده و نابودي جنگل ها بپردازند.

اگر دام ها چند برگ افتاده و علف روي زمين را مي خوردند، اما اره هاي آن ها درختان جوان و کهنسال را با دندانهاي تيز خود تكه تكه مي كنند.

و از آن بدتر اينكه براي بيرون كشيدن جسد اين درختان بزرگ از دل جنگل هر بار هزاران نهال كوچك و بزرگ و درختان جوان را در مسير خود بي رحمانه له و نابود مي كنند.

عمق فاجعه به حدي است كه تا كنون هزاران هزار درخت را قطع كرده اند و لطمه اي جبران ناپذير به طبيعت ايران وارد شده است، به اذعان كساني كه سال ها در جنگل زندگي كرده و با جنگل بزرگ شده اند، جنايتي كه در اين چند سال انجام شده بي سابقه است و در طول عمر خود مانند آنرا به ياد ندارند.

و یکی دیگر از اثرات ناگوار تخلیه جنگل ها افزایش سیل و نفوذ آن به مناطق مسکونی و ایجاد خسارت های جبران ناپذیر است، که هرسال شاهد افزایش این گونه سیل ها هستیم و عامل اصلی آن هم قطع درختان است.

به هوش باشيد كه تا چند سال ديگر به جاي تابلوي جنگل شمال با تابلوي كوير شمال روبرو خواهيد شد !

اهالي روستاهای دهنه زرین گل که در حاشیه جنگل قرار دارند شكايت خود را از طرح جنگلداري در این منطقه اعلام مي كنند كه آن ها مشغول قلع و قمع درختان و بهره برداري بي رويه و غير اصولي از جنگلهاي اطراف اين روستا مي باشند و بخش های زیادی از جنگل های منطقه را به طور کامل خالی از درخت کرده است. (تصاویر و فیلمها گویای این ضایعه اسفناک است)، متاسفانه آن ها به خاطر این جنایات نه تنها مورد اعتراض واقع نشده بلکه از آن ها قدردانی شده و به عنوان تشویق طرح های دیگری نیز به ایشان واگذار شده است.

از تمامي مسئولين دلسوز و دست اندركاران و دوستداران طبيعت تقاضا داريم :

در ابتدا از محل هاي ياد شده از نزديك بازديد به عمل آورده و خود شاهد باشند که کیلومترها خیابان های عریض در دل جنگل ها ایجاد کرده اند بدون اینکه هیچ مقصدی در کار باشد و به جای بریدن درختان فرسوده و قابل برداشت، مسیر و هدف خود را به سمت درختان ارزشمند بلوط و توسکا قرار می دهند و آن ها را بی رحمانه قطع می کنند، مقدار قطع آن ها به قدری زیاد است که مقدار زیادی از درختان قطع شده و چوب های با ارزش و صنعتی به مدت دو سال یا بیشتر هنوز بر روی زمین مانده و از بین رفته و هم اکنون فقط به درد کارخانه های نئوپان سازی می خورند.

و همه این مسائل در حالی است که برخی با کارشکنی های مغرضانه خود مانع از ادامه راه سازی جاده علی آباد - شاهرود می شوند که این مسیر نقش شاهرگ حیاتی را داشته و تاثیر همه جانبه آن بر پیشرفت اقتصادی منطقه بر کسی پوشیده نیست، البته شاید ممانعت آن ها به این جهت باشد که در این مسیر درختان با ارزش و قیمتی وجود ندارد چرا که اگر درختان صنعتی و با ارزش در این مسیر وجود داشت خود آن ها برای قطع درختان پیش قدم شده و به این بهانه جاده هم ساخته می شد، اما چون قطع درختان این مسیر برای آن ها صرف ندارد نه تنها اقدامی نمی شود بلکه با تظاهر به دوست داشتن جنگل از آن جلوگیری می کنند!

و همچنين خواهان رفع قانون ظالمانه ممنوعيت دامداري مي باشند، مسئولان مربوطه اگر احساس دلسوزي و غيرت نسبت به طبيعت مملكت خود دارند موظفند هر چه زودتر با آزاد كردن حق دامداري، نشاط، شادابي و رونق اقتصادي را به اين منطقه بازگردانده و با جلوگيري از قطع بی رویه و غیر اصولی درختان مانع از دست رفتن بیشتر جنگل ها شوند.

سید مهدی هاشمی گلپایگانی

مطالب مرتبط

کویر در راه گلستان/ سریال قتل نامه درختان از سیاه رودبار به میان رستاق رسید!+تصاویر

اره طمع سودجویان بر جان درختان میان رستاق علی آبادکتول/گزارش تصویری

دلم می سوزد از باغی که می سوزد/ تصویری

قتل عام درختان گلستان در سایه غفلت مسئولان + تصاویر

درختانی که تاپای جان سرسبزیشان را فریاد می زنند/ چه کسی پاسخگوست؟+تصاویر