موسیقی ای که صرفاً در مناسبات خاص شنیده می شود

دانشجوی کارشناسی ارشد مردم شناسی دانشگاه تهران معتقد است: موسیقی کتولی منحصر به موقعیت های خاص و به نوعی ایزوله شده است و کمترین نقش را در موقعیت های مختلف ایفا می کند که بیشتر به صورت موزه ای و نمایشی جلوه گر می شود.

به گزارش زرین نامه؛ مرتضی تجری درباره موسیقی کتولی نوشت: موسیقی یکی از عناصر فرهنگی مهم در هر گروه قومی و فرهنگی است که ارزش هایی را به همراه دارد. از سویی خود ایجاد ارزش می کند و از سویی دیگر هم ارزش ها را باز نمایی می کند.

اما آنچه در اینباره مهم و قابل تامل به نظر می رسد این است که اساساً موسیقی کتولی از چه جایگاهی نزد عامه مردم به ویژه نسل جوان شهرستان علی آباد کتول برخوردار است؟

آنچه مشخص است، روند جهانی شدن باعث به وجود آمدن مرزهای هویتی جدیدی شده که قرار گرفتن در موقعیت ها و انتخاب این هویت های گوناگون را پیش روی افراد گذاشته است، بطوری که افراد با مقوله های هویتی پرشماری مواجه می شوند.

یکی از این مقوله های مهم عرصه موسیقی است که امروزه شاهد وجود انواع موسیقی با سبک های مختلفی هستیم که خود باعث ایجاد گفتمان های جدیدی شده است.

اما آنچه در این متن به آن پرداخته می شود، فارغ از نگاه ارزشی و فقط در پی شناسایی بخش کوچکی از ابعاد فرهنگی و اجتماعی موسیقی کتولی است.

هرچند موج این موسیقی توسط اساتید و انسان های زحمت کشی از گذشته های دور آغاز و توسط هنرمندان توانمند جدید تر به این جایگاه امروزی رسیده است و باید تمام تلاش های ارزشمند این بزرگان را ارج نهاد، اما در این مسیر، موسیقی کتولی همواره با چالش هایی نیز همراه بوده است.

یکی از چالش های پیش رو، عدم توفیق این موسیقی در جذب عامه مردم به ویژه قشر جوان است. یک سوال اساسی که پیش می آید این است که با توجه به برخی از وام گیری های موسیقی کتولی از عناصر موسیقی مازندرانی و خراسانی و موفقیت در این زمینه، چرا موسیقی مازندرانی و خراسانی در این امر (تولید موسیقی عامه پسند و جوان پسند) موفق تر از موسیقی کتولی عمل کرده اند؟

یکی از پاسخ های اصلی و مهم این است که موسیقی خراسانی یا مازندرانی با توجه به گذر زمان درصدد پاسخگویی به نیاز های افراد جامعه بر آمده است، بطوری که نیاز های مخاطب امروزی را شناخته و مطابق آن اقدام به تولید محتوای جدیدکرده است.

این در حالی است که موسیقی کتولی در این زمینه موفقیت چندانی کسب نکرده، هرچند تفکیک عناصر فرهنگی مازندران از علی آباد کتول کار ساده ای نیست و در بسیاری از مقوله ها خیلی نزدیک به هم نیز هستند. اما با این حال باید مرزهای هویتی منطقه علی آباد کتول را متفاوت دید.

موسیقی خراسانی و مازندرانی را می توان یک موسیقی عامه پسند و جاری در زندگی روزمره مردمان آن مناطق دانست، بطوری که افراد با بکارگیری موسیقی بومی در موقعیت های مختلف از جمله مراسم های ازدواج، جشن ها، کنسرت ها، هنگام رانندگی و ... هویت خود را باز نمایی می کنند.

به هر حال باید ابتدا با تحقیقات علمی گسترده نیاز واقعی مخاطبین شناسایی و مطابق آن به تولید ملودی ها و موسیقی بومی دست زد و سپس با تدبیر و برنامه ریزی مناسب و آموزش افراد مستعد، توسط اساتید و حمایت مسولین امر فرهنگی در این زمینه موانع رشد این مقوله فرهنگی مهم شهرستان علی آباد کتول شناسایی و اقدامات لازم را انجام شود.

انتهای پیام/

نظرات
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده است اولین نظر را شما ثبت کنید
ثبت دیدگاه

ارسال دیدگاه