این روزها از مرگ کسی تعجب نمی کنیم!

کرونا در کمین ماست و اگر به خودمان نیائیم ، تا چند ماه دیگر باید این شرایط سخت را تحمل کنیم و شاید حسرت روزهایی را بخوریم که باید در خانه می ماندیم و نماندیم! به هوش ...

به گزارش زرین نامه: وحید حاج سعیدی در یادداشتی نوشت: این روزها دیگر از مرگ هیچ کس تعجب نمی کنیم و نمی پرسیم چرا مرد؟! تصادف کرد؟ مریض بود؟ پیر و جوان هم ندارد... نه ...یک سرما خوردگی ساده که اصلاً هم خطرناک نیست و دارویی هم ندارد، ولی نمی دانیم چرا تا کنون جان بسیاری از همشهریان ما را گرفته است؟! از رئیس اداره، رئیس آموزش و پرورش اسبق شهرستان گرفته تا فرهنگی، کشاورز، بازاری، خانه دار و ... مرگ های غم انگیزی که نه تشییع جنازه ای در کار است و نه مراسم عزاداری! خانواده ها نمی توانند جنازه عزیزان شان را در آغوش بگیرند و برای آخرین بار وداع کنند! بدون شک این نوع تشییع جنازه و تدفین سنگینی داغ عزیزان را صد چندان می کند و حسرتی ابدی بر دل خانواده ها سوگوار خواهد گذاشت... تسلیت ها مجازی شده اند ولی درد هجران و دوری، واقعی است و جگر سوز...

با این وجود هنوز کرونا را جدی نگرفته ایم. بانک ها و ادارات فعال هستند و مغازه های شهر شلوغ تر از همیشه در حال داد و ستد...

ویروس کرونا در بیش از 150 کشور دنیا رخنه پیدا کرده است و دنیا را به هم ریخته است ولی عجب از کسانی که هنوز به آن با دیده شک و تردید می نگرند و خانمی که دیروز در مغازه ای در واکنش به مغازه دار برای استفاده از ژل ضد عفونی گفت: من که به این مدل رعایت بهداشت اعتقادی ندارم. این ویروس آنقدر هم که می گویند خطر ناک نیست و شلوغش کردند!

در حقیقت خطرناک از ویروس کرونا، ویروس کم سوادی و بی فرهنگی است که نمی توانیم درک عمیقی از موضوعات اجتماعی داشته باشیم و چون هنوز خودمان یا اطرافیان مان به این ویروس دچار نشده اند، درد همسایه و سایر شهروندان را نمی بینیم و درک نمی کنیم قطع این زنجیره بستگی به نگاه، رفتارف و نگرش ما دارد!

ای کاش تمام بنر های شهر را به جای تبلیغات پوشاک و رستوران و دانشگاه و ... به تصاویر شهروندانی اختصاص می دادیم که این چند روز جان خود را از دست دادند! کادر درمان و پزشکی خسته از مراجعات بی شمار با لباس ها و ماسک هایی که حقیقتاً راه رفتن نفس کشیدن با آنها دشوار است، شبانه روز در حال پذیرش بیماران هستند. تخت های بیمارستانی پر شده است و نفس شهر به شماره افتاده است! اما ما هنوز در خیابان ها به دنبال پادری، وسایل سفره هفت سین، لباس شب عید و آجیل و شیرینی از این مغازه به آن مغازه می رویم و در تدارک نوروز هستیم! غافل از اینکه کرونا در کمین ماست و با هر مراجعه غیر ضروری به بازار احتمال گسترش ویروس را افزایش می دهیم . یادمان باشد اگر به خودمان نیائیم ، تا چند ماه دیگر باید این شرایط سخت را تحمل کنیم و شاید حسرت روزهایی را بخوریم که باید در خانه می ماندیم و نماندیم! به هوش ...

انتهای پیام /